Liturgia na dziś

Kalendarz

Logowanie



 
Historia Drukuj Email

KALENDARIUM
PARAFII NARODZENIA NMP
W KRAKOWIE - BIEŻANOWIE




11. 05. 1212
Pierwsza historyczna wzmianka o Bieżanowie. Zapis ten wspomina o rycerzu Radwanie, który swojej szwagierce - bratowej zwraca dobra Bieżanowa. Wieś przechodzi z własności szlacheckiej na własność Kapituły Katedralnej w Krakowie.
1236
Wieś Kaim włączono do dóbr Kapituły Katedralnej
4. 10. 1422
Erygowanie parafii Bieżanów, obejmującej wsie Bieżanów i Kaim. Budowa drewnianego kościoła.
1636
Odbudowa kościoła zniszczonego przez pożar. Nowy murowany kościół funduje archidiakon katedry krakowskiej ksiądz Jan Fox, sekretarz króla Zygmunta III, który w testamencie przekazał na ten cel cały swój majątek. („Styl kościoła był romański: kościół złożony był z prezbiterium o trzech ołtarzach, a nakryty kopułą. Wokół kościoła cmentarz grzebalny. Kościół był zbudowany z kamienia, bez wieży. Do prezbiterium kościoła dobudowana zakrystia, nad którą mieściła się loża dla kanoników katedralnych, którzy władali Bieżanowem. W niej brali udział w nabożeństwach. Z loży tej wychodziło okno na kościół – prezbiterium”).
3. 09. 1671
Konsekracji (poświęcenia kościoła) dokonuje krakowski biskup pomocniczy Mikołaj Oborski.
1772
Bieżanów, podobnie jak cała Galicja i Lodomeria, znalazł się pod zaborem austriackim.
1780
Bieżanów po przeszło V wiekach przynależności do dóbr Kapituły Katedralnej zostaje włączony do tzw. Funduszu Religijnego. Zaborcy utworzyli tzw. Fundusz Religijny i przejęli dobra kościoła. („W tym czasie był przez urząd skarbowy w Niepołomicach wydzierżawiony, a z inwentarza i księgi urbanistycznej z czasów cesarza Józefa jest wiadome, że w roku 1787 Bieżanów dzierżawiła generałowa Rottermundowa”).
1790
(„Urząd zamienił dobra hr. Tad. Dzieduszyckiego, położone z tamt. strony Lwowa na Podolu na dobra kościelne, a m.in. Bieżanów przypadł mu we władanie. Na dobrach hr. Dzieduszyckiego odkryto wody słone i to było powodem zamiany dóbr. Ta zamiana nastąpiła 1 marca 1790 roku. Wieś Bieżanów przypadła jednej z córek hr. Tad. Dzieduszyckiego, hr. Morskiej, która prócz pieniężnego posagu otrzymała Bieżanów jako wiano. Była ona bezdzietna, mieszkała w swoich dobrach władnych pod Jarosławem w Zarzeczu, a Bieżanowie gospodarowała przy pomocy swych administratorów”).
1807
„Za plebana ks. Anzelma Kuśmidorowicza, kiedy zarządcą dworu hr. Morskiej był administrator Jędrzej Rodecki, przeniesiono cmentarz poza Bieżanów, na granicę Rżąki i Bieżanowa”.
1809-1815
Bieżanów należy do Księstwa Warszawskiego.
1810
Parafia Bieżanów staje się siedzibą dekanatu obejmującego parafie: Bieżanów, Czarnochowice i Strumiany; oraz wsie: Czarnochowice, Bogucice, Kokotów, Śledziejowice, Mała Wieś, Strumiany.
1815
Po Kongresie Wiedeńskim Bieżanów wraca z powrotem do Galicji. Zlikwidowanie dekanatu bieżanowskiego.
1848
Bieżanowem władał Karol Humborg obywatel Białej.
1873
Bieżanów przechodzi pod władanie Berty Czecz de Lindenwald nata Humborg.
5.08.1876
Proboszczem zostaje Ks. Józef Kufel.
1881-1889
Proboszcz, Ks. Józef Kufel dobudowuje do kościoła dwie kaplice boczne oraz wieżę w stylu gotyckim wysoką na 27m., na której umieszczono zegar i dzwony. Projektantem był jeden z najwybitniejszych restauratorów XIX wieku architekt Karol Knaus.
1884
Wybudowanie plebanii, projektu Karola Knausa.
1889
Ks. proboszcz Józef Kufel zakłada Chór Włościański, aby chłopów odciągnąć od karczmy, w której skupiało się życie rozrywkowe wsi. W tej pracy wspierał go młody organista Jakub Jamka. W chórze śpiewali miejscowi domorośli artyści. Chór kultywował nie tylko pieśni religijne, ale i narodowo patriotyczne.
1890
Występ Chóru z Bieżanowa w sali Musik Verein w Wiedniu.
1892
Powstaje w Bieżanowie orkiestra, której organizatorem był Paweł Flanek.
1913
Proboszczem zostaje Ks. Maciej Jacaszek. Remont plebanii.
1914-1918
Pierwsza wojna światowa.
Zostały skonfiskowane przez Austriaków dzwony oraz cenne kielichy. W listopadzie 1914 roku Austriacy obawiając się, że wieża jest dobrym punktem obserwacyjnym i strategicznym, zburzyli ją, równając ją ze szczytem kościoła (dachu). Kiedy front zbliżył się pod Kraków, a moskale osadzili się na wzgórzach Bogucice - Kaim, pociski artyleryjskie austriackie zniszczyły dach kościoła i resztkę wieży.
Po wojnie ks. M. Jacaszek pokrył wieże prowizorycznie, a dach kościoła uzupełnił i pokrył dachówką. Wieżę podciągnięto do wysokości dawnego zegara i zakończono hełmem.
1922
Odnowienie obrazu Matki Bożej i ufundowanie sukienki.
1933
Święcenia kapłańskie Ks. Juliana Groblickiego, późniejszego biskupa pomocniczego w Krakowie.
1939-1945
Druga wojna światowa.
Licznych grabieży dokonali Niemcy. Ks. Maciej Jacaszek, który był proboszczem w latach 1913-1951 musiał w tym trudnym czasie odbudowywać zniszczony kościół oraz plebanię. Był znakomitym duszpasterzem i kaznodzieją. Wielokrotnie ratował parafian z rąk okupantów.
1946
Złoczyńcy dopuścili się świętokradztwa i ukradli korony z obrazu Matki Bożej Bieżanowskiej.
1951
W parafii mieszka młody ksiądz student – Franciszek Macharski, późniejszy kardynał i metropolita krakowski.
1958
Ponowne odnowienie (z powodu pęknięć) łaskami słynącego obrazu Matki Bożej Bieżanowskiej, patronki kolejarzy Południowej DOKP.
1960
Ks. Julian Groblicki otrzymuje sakrę biskupią.
1968
Do pracy w parafii zostają sprowadzone Siostry Felicjanki.
Parafia przeżywa peregrynację Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.
24 X 1970
Erygowanie dla Rybitw i Przewozu nowej parafii pw. Niepokalanego Serca NMP.
4. 07. 1971
Kard. Karol Wojtyła poświęcił kaplicę na cmentarzu. („Za ks. proboszcza M. Łaczka cmentarz został zinwentaryzowany, porobiono drogi i dróżki, a w środku cmentarza postawiono kaplicę. Wystrojona wewnątrz drzewem modrzewiowym. Kaplica ta stoi na grobowcu hrabiów de Lindenvald-Czeczów”).
1973
Bieżanów włączono administracyjnie w granice Krakowa (dzielnica Podgórze).

NOWY KOŚCIÓŁ



Dzieło rozbudowy naszej świątyni zapoczątkował Ks. prałat Marian Łaczek. W 1974 roku rozpoczęto starania o budowę nowego kościoła parafialnego.  
1975
21 kwietnia zmarł ksiądz prałat Marian Łaczek. Po jego śmierci proboszczem parafii zostaje ksiądz Antoni Sołtysik dotychczasowy wikariusz parafii Św. Mikołaja w Krakowie, któremu Ks. Kardynał Karol Wojtyła powierza rozpoczęcie starań o zezwolenie na budowę nowego kościoła w Krakowie - Bieżanowie.
1976
Załatwianie wszelkiego rodzaju pozwoleń. Zadecydowano, że nowy kościół będzie budowany pod „przykrywką” rozbudowy starej świątyni.
1977
27 listopada — zatwierdzenie wstępnych planów rozbudowy kościoła.
1979
10 czerwca — Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie pierwszej wizyty w Ojczyźnie na krakowskich błoniach poświęca kamień węgielny. 9 września — JE Ks. Kardynał Franciszek Macharski poświęcił plac pod budowę świątyni.
1980
8 czerwca — otrzymano zezwolenie na rozpoczęcie budowy. Projektantem nowego kościoła był P. Przemysław Gawor.
23 czerwca - Rodak, Ks. Bp Julian Groblicki odprawił Mszę świętą na rozpoczęcie budowy. Rozpoczęto wykopy pod ławy fundamentów.
18 września — zalana została betonowa płyta.
12 listopada —  Ks. Kard. Franciszek Macharski odprawił pierwszą Mszę św. na płycie nowego kościoła i dokonał poświęcenia płyty.
1981
Kościół w stanie surowym przykryto papą.
Listopad — Proboszczem parafii zostaje Ks. Adolf Chojnacki a dotychczasowy proboszcz, ksiądz Antoni Sołtysik zostaje mianowany proboszczem parafii Św. Mikołaja w Krakowie. Pokryto kościół blachą miedzianą.
1982
Erygowano parafię pw. Najświętszej Rodziny dla Nowego Bieżanowa.
1984
Z inicjatywy proboszcza Ks. Adolfa Chojnackiego rozpoczął się w salkach katechetycznych protest głodowy przeciwko bestialskiemu zamordowaniu Ks. Jerzego Popiełuszki (przez 194 dni przewinęło się 370 osób z całej Polski).
1986
Proboszczem parafii zostaje Ks. Stanisław Lejawka a Ks. Adolf Chojnacki zostaje mianowany proboszczem w parafii Juszczyn. Święcenia kapłańskie otrzymuje Ks. Mariusz Flanek.
7 września 1986 — JE Ks. Kard. Franciszek Macharski dokonuje wmurowania kamienia węgielnego w nowej świątyni, poświęcił też mury kościoła.
1987
Trwają prace przy ocieplaniu i montażu boazerii na suficie.
1988
Rozpoczęcie prac przy układaniu posadzki. Poddano renowacji obraz Matki Bożej.
1989
Święcenia kapłańskie otrzymują Ks. Piotr Sadkiewicz i Ks. Karol Szałas.
1990
Proboszczem parafii zostaje Ks. Jan Wais a Ks. Stanisław Lejawka zajmuje jego miejsce w parafii Krzeszów.
1991
Administratorem parafii zostaje Ks. Bogdan Markiewicz. Przy ogromnym zaangażowaniu parafian rozpoczęto prace umożliwiające pełne wykorzystanie nowego kościoła.
1992
Ks. Bogdan Markiewicz zostaje mianowany proboszczem.
1993
Zakup nowych organów elektronicznych. Odrestaurowano stary zabytkowy kościół. Wyremontowano budynek obok plebanii i urządzono w nim Katolicki Dom Kultury „Eden”.
1994
Święcenia kapłańskie otrzymuje Ks. Aleksander Wójtowicz. W 10. rocznicę męczeńskiej śmierci Ks. Jerzego Popiełuszki Ks. infułat Stanisław Małysiak odsłonił i poświęcił tablicę pamiątkową, której projektantem był P. Edward Osiecki.
4.05.1995
Pożegnano Ks. bpa Juliana Groblickiego, którego ciało pochowano obok matki na bieżanowskim cmentarzu. Święcenia kapłańskie przyjmuje Ks. Jacek Paluchniak - jezuita.
1997
Rozpoczęcie budowy domu parafialnego.
29 maja podczas Uroczystości Bożego Ciała odprawiono pierwsza Mszę św. na powstającym nowym Os. Złocień.
8 listopada – zmarł ksiądz Kanonik Franciszek Jarosz, który pracował w Bieżanowie od 1951 roku.
10-11. 04. 2000
Uroczystość Nawiedzenia kopii Obrazu Jasnogórskiego. W sierpniu po 3 latach budowy zaczął funkcjonować nowy Dom Parafialny.
2001
W listopadzie rozpoczęto prace przy budowie ołtarza i wystroju wnętrza. Projektantem jest architekt Bogusław Kulka a wykonawcą rzeźb w głównym ołtarzu inż. Edward Osiecki.
2002
Montaż ołtarza, ambonki, rzeźb aniołów a także figury Matki Bożej, ofiarowanej przez P. Jolantę i Pawła Włodarczyków.
2003
Wykonanie i zamontowanie tabernakulum, którego wykonawcą był P. Krzysztof Wiatrak.
2004
Montaż figur świętych i błogosławionych, które wyrzeźbił inż. Jan Funek.
2005
Budowa i nałożenie wieży oraz tynkowanie i malowanie kościoła.
2006
Urządzenie i poświęcenie przez Ks. bpa Jana Zająca Kaplicy Miłosierdzia Bożego, oraz sprowadzenie relikwii Św. Siostry Faustyny.
10 września – Uroczystą sumę odpustową celebrował rodak, Ks. Kanonik Wojciech Wcisło, obchodzący złoty jubileusz kapłańskich święceń.
2007
Położenie stiuku na ścianach kościoła (dzieło P. Roberta Włosika). Renowacja Drogi Krzyżowej. Wykonanie boazerii. Polichromia sceny „Chrztu w Jordanie”, której autorami są Anna i Edward Osieccy. Rozpoczęto starania o pozwolenie na budowę kaplicy w Os. Złocień. W kaplicy Miłosierdzia Bożego zamontowano relikwiarz w kształcie tabernakulum, w którym umieszczono relikwie Św. Siostry Faustyny.
4 czerwca - Ks. Kard. Stanisław Dziwisz z dniem 25 sierpnia 2007 roku mianował Ks. dra Grzegorza Łopatkę wikariuszem naszej parafii oraz powierzył mu zadanie organizowania nowej parafii i budowy kościoła w Krakowie – Os. Złocień. W latach 2004-2007 na cmentarzu wyremontowano kaplicę, ułożono kostkę i zamontowano nowe latarnie. Znaczną część prac elektrycznych w obiektach parafii wykonała firma P. Jacka Kosteckiego.
2008
Polichromia sceny „Zmartwychwstania”.
22 maja - Boże Ciało - na miejscu przyszłej kaplicy w Os. Złocień, odbyła się uroczysta Msza Święta, a po niej procesja do kościoła parafialnego. Iluminacja krzyży na świątyniach.
2009
8 kwietnia - Zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę kaplicy na Os. Złocień. Autorami projektu są mgr inż. arch. Janusz Wieczorek i mgr inż. arch. Barbara Jońca.
21 kwietnia - Rozpoczęto budowę kaplicy, którą nadzoruje P. Ryszard Włosik.
13 września – Z okazji roku kapłańskiego uroczystą sumę odpustową celebrowali księża jubilaci, pochodzący z parafii.
4 października - Pierwszą Mszę św. w murach powstającej kaplicy celebrował Ks. Prałat Tadeusz Dziedzic w asyście Ks. proboszcza Bogdana Markiewicza i Ks. Grzegorza Łopatki - organizatora duszpasterstwa w Osiedlu. W kościele zamontowano cztery „zacheuszki” (dzieło P. Krzysztofa Wiatraka i Pawła Trojaka) oraz 2 ekrany do wyświetlania tekstu pieśni. Całością prac kierował i nadzorował P. Ryszard Włosik.
17 października 2009 - Ks. Kard. Stanisław Dziwisz dokonał uroczystego poświęcenia (konsekracji) naszej świątyni.